شبکه سازی به عمل اتصال دو تا چند دستگاه گفته می‌شود که با یکدیگر ارتباط داشته و داده‌هایی را رد و بدل می‌کنند. اینترنت را می‌توان به عنوان بزرگ‌ترین نمونه شبکه داشت که از بخش‌های کوچک‌تری به نام زیرشبکه ساخته شده است. زیرشبکه‌ها بیشتر متعلق به سازمان‌های بزرگ هستند اما همچنان می‌توانند در داخل سازمان‌های کوچک‌تر نیز استفاده شوند تا کاربران را بر اساس نیاز به بخش‌های مختلف جدا کنند. برای برقراری اتصالات نیز می‌توان از رسانه‌های انتقال مختلف، مانند کابل‌های شبکه یا سایر فناوری‌های بی سیم استفاده نمود. در ادامه به بررسی کامل Subnet چیست و نحوه Subnetting می‌پردازیم.
فهرست مطالب
زیر شبکه یا Subnet چیست؟
زیرشبکه چیست؟ زیرشبکه یک زیرشاخه منطقی از یک شبکه IP است که به کمک آن می‌توانید یک شبکه بزرگ‌تر را به زیرشبکه‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت تقسیم کنید که هر کدام محدوده آدرس IP منحصر به فرد خود را دارند. پروتکل اینترنت (IP) مجموعه‌ای از قوانین و رویه‌هایی است که بر نحوه شناسایی دستگاه‌ها و تبادل داده‌ها با دستگاه‌های دیگر در شبکه نظارت می‌کند. یکی از مهمترین اجزای پروتکل اینترنت آدرس IP است. در مقاله شبکه چیست به زبان ساده به توضیح مفهوم شبکه می‌پردازیم.
Subnet بخشی از یک شبکه است که در محدوده کلاس A، B یا C قرار می‌گیرد.
به عنوان مثال، 16/172.16.0.0 یک شبکه کلاس B است. این شبکه بسیار بزرگ، با 172.16.0.0 شروع می‌شود و با 172.16.255.255 به پایان می‌رسد.
به جای یک شبکه بزرگ، می‌توانیم از یک “بخش” کوچک‌تر استفاده کنیم. به عنوان مثال 24/172.16.1.0 زیرشبکه‌ای در شبکه 16/172.16.0.0 کلاس B است، به همین دلیل که به آن “زیر شبکه” می‌گویند.
مقاله پیشنهادی: توپولوژی شبکه چیست
رایج‌ترین کلاس‌های زیرشبکه و اندازه آن‌ها
در گذشته آدرس‌های IP و زیرشبکه‌ها بر اساس بیت‌های اولیه خود به کلاس‌هایی تقسیم می‌شدند. هر کلاس دارای تعداد ثابتی بیت بود که برای بخش شبکه و قسمت میزبان آدرس رزرو شده بود. با این کار به خاطر سپردن ماسک‌های زیرشبکه و شناسایی آن‌ها بر اساس اعداد اصلی آدرس IP آسان‌تر می‌شود. سه کلاس پرکاربرد با نام‌های A، B و C نامگذاری شده‌اند که به ترتیب دارای اندازه‌های /8 ، /16 و /24 هستند. این کلاس‌ها در ادامه معرفی شده‌اند.
- کلاس A: شبکه‌های کلاس A از 8 بیت اول آدرس IP برای بخش شبکه و 24 بیت باقی مانده برای بخش میزبان استفاده می‌کنند، مانند «255.0.0.0». با این آدرس دهی تعداد کمی از شبکه‌ها، هر کدام دارای تعداد زیادی میزبان هستند. محدوده آدرس کلاس A از «0.0.0.0» تا «127.255.255.255» است.
- کلاس B: شبکه‌های کلاس B از 16 بیت اول آدرس IP برای بخش شبکه و 16 بیت باقی مانده برای بخش میزبان استفاده می‌کنند، مانند “255.255.0.0”. به این صورت امکان ایجاد تعداد متوسطی از شبکه‌ها را فراهم می‌کند که هر کدام دارای تعداد متوسطی از میزبان‌ها هستند. محدوده آدرس کلاس B از «128.0.0.0» تا «191.255.255.255» است.
- کلاس C: شبکه‌های کلاس C از 24 بیت اول آدرس IP برای بخش شبکه و 8 بیت باقی مانده برای بخش میزبان استفاده می‌کنند، مانند “255.255.255.0”. این کلاس امکان ایجاد تعداد زیادی شبکه را فراهم می‌کند که هر کدام دارای تعداد کمی میزبان هستند. محدوده آدرس کلاس C از «192.0.0.0» تا «223.255.255.255» است.
اگر سوالی درباره مرکز عملیات شبکه دارید مقاله Noc چیست به شما پیشنهاد می‌شود.
زیرشبکه چگونه کار می‌کند؟
Subnetting چیست؟ در بسیاری از شبکه‌ها با اندازه متوسط تا بزرگ، تقسیم شبکه به زیرشبکه‌های کوچک‌تر به دلایل مختلف صورت می‌گیرد. این فرآیند به عنوان Subnetting شناخته می‌شود و برای بهبود عملکرد شبکه، مدیریت آسان‌تر منابع، اجرای سیاست‌های امنیتی و نظارت بر ترافیک شبکه استفاده می‌شود.
تصور کنید زمین بزرگی دارید که افراد زیادی در آن ورزش‌های مختلفی مانند فوتبال، بسکتبال و بیسبال انجام می‌دهند. بدون سازماندهی درست، تمرکز بر بازی برای بازیکنان بسیار سخت است. با ایجاد مناطق جداگانه در زمین برای هر ورزش، مانند زمین فوتبال، زمین بسکتبال و بیس بال، بازیکنان می‌توانند بدون دخالت سایر ورزش‌ها روی بازی خود تمرکز کنند.
به طور مشابه، زیرشبکه را می‌توان به عنوان تقسیم فیلد به بخش‌های کوچک‌تر در نظر گرفت که هر کدام دارای مجموعه‌ای از مرزها و قوانین خاص خود هستند. زیرشبکه به یک شبکه بزرگ اجازه می‌دهد تا به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم شود که هر کدام محدوده آدرس IP خاص خود را دارند. به تعداد خاصی از دستگاه‌ها اجازه می‌دهد تا در آن بخش ارتباط موثرتری با یکدیگر داشته باشند. Subnetting نیاز به استفاده از بخشی از فضای آدرس برای ترسیم و سازماندهی شبکه دارد.
مزایای استفاده از subnet چیست؟
حال که به سوال subnet چیست پاسخ دادیم٬ به مزایای زیرشبکه می‌پردازیم. استفاده از زیرشبکه در شبکه مزیت‌های مهمی را به همراه دارد که در ادامه به مهمترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.
اگر می‌خواهید درباره وایرشارک اطلاعاتی به دست بیاورید مقاله wireshark چیست را بخوانید.
◉ بهبود عملکرد شبکه
زیرشبکه می‌تواند به کاهش تراکم شبکه و بهبود عملکرد شبکه کمک کند. این کار با محدود کردن تعداد دستگاه‌هایی که در یک دامنه پخش با یکدیگر در ارتباط هستند انجام می‌شود. همچنین از هجوم ترافیک شبکه به بخش شبکه جلوگیری ارتباط کارآمدتر دستگاه‌ها با یکدیگر اطمینان حاصل کند.
◉ افزایش امنیت شبکه
محدود کردن تعداد دستگاه هایی که می‌توانند با یکدیگر در یک دامنه پخش ارتباط برقرار کنند، باعث افزایش امنیت شبکه می‌شود. لیست‌های کنترل دسترسی و سیاست‌های امنیتی اجرا شده با استفاده از فایروال‌ها و سایر سیستم‌های کنترل امنیتی را می‌توان برای کنترل جریان ترافیک از دستگاه‌های درون زیرشبکه‌های خاص تنظیم کرد. این موضوع می‌تواند نظارت بر فعالیت شبکه و شناسایی و پاسخ به تهدیدات امنیتی را آسان‌تر کند.
◉ استفاده از آدرس IP بهینه شده
Subnetting به بهینه سازی استفاده از آدرس IP با تقسیم یک شبکه بزرگ به بخش‌های کوچک‌تر، که هر یک محدوده آدرس‌های IP خاص خود را دارند، کمک می‌کند. این امر به حفظ آدرس‌های IP عمومی شبکه سازمان شما کمک می‌کند و نیاز به خرید آدرس‌های IP اضافی را کاهش می‌دهد.
◉ مدیریت شبکه تسهیل شده
زیرشبکه می‌تواند مدیریت شبکه را با تقسیم کردن شبکه بزرگ شما به بخش‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت، آسان‌تر کند. به این صورت می‌توانید دستگاه‌های شبکه خود را به راحتی پیکربندی و مدیریت کنید، منابع شبکه خود را اختصاص دهید، بر فعالیت شبکه خود نظارت داشته باشید و مشکلات شبکه را عیب یابی کنید.
معایب Subnetting
استفاده از زیرشبکه برای طراحی کانال شبکه شما همیشه کارآمد نیست. در برخی موارد، ممکن است کانال ارتباطی کلی شبکه را تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین هنگام اعمال زیرشبکه در شبکه، همیشه باید نکات زیر را به خاطر بسپارید:
- اتصالات پیچیده: با افزایش تعداد شبکه‌های فرعی، پیچیدگی شبکه نیز چندین برابر افزایش می‌یابد. این موضوع عیب یابی خطاهای موجود در شبکه را دشوار می‌کند.
- آدرس IP استفاده نشده: این مشکل به دلیل نیاز به زیرشبکه با آدرس IP کافی ایجاد می‌شود، اما به دلیل آدرس دهی کلاس، بسیاری از آدرس‌ها بلااستفاده می‌مانند.
- نیاز سخت افزاری: ارتباط بین زیرشبکه تنها با دخالت سخت افزارهای مناسب (روتر، سوئیچ و غیره) کارآمد است که برای اشتراک گذاری تبادل مداوم داده‌ها مورد نیاز است.
پارامترهای مهم در Subnet چیست؟
برای طراحی یک زیرشبکه، باید برخی از ویژگی ها را به درستی درک کنید. در ادامه این پارامترها معرفی شده‌اند.
- Network ID: اولین آدرس IP در هر زیرشبکه در شناسه اصلی شبکه است.
- Broadcast ID: آخرین آدرس IP در هر زیرشبکه در شناسه شبکه است.
- First Host ID: آدرس IP بعدی بعد از شناسه شبکه است.
- Last Host ID: آدرس IP درست قبل از Broadcast ID است.
- Next Network: این پارامتر شناسه شبکه را برای زیرشبکه بعدی اختصاص می‌دهد.
- # IP Addresses: تعداد کل آدرس های IP در زیرشبکه است.
آدرس 192.168.0.X/24 را در نظر بگیرید:
سخن آخر
در این مقاله کوشیدیم تا برای شما توضیح دهیم که subnet چیست؟ و مزایا و معایب آن را نیز شرح دادیم. نیاز به بکارگیری مفهوم زیرشبکه، ارائه یک راه جایگزین برای جلوگیری از هدر رفتن آدرس‌های IP است. تقسیم یک آدرس IP به چندین واحد کوچک‌تر که می‌توانند به عنوان یک واحد شبکه مجزا به نام زیرشبکه کار کنند، Subnetting نامیده می‌شود. زیرشبکه به شبکه اجازه می‌دهد تا از مشکلات ترافیکی مکرر جلوگیری کند و در نتیجه انتقال اطلاعات در شبکه به خوبی انجام شود. واحدهای شبکه کوچک‌تر که به عنوان زیرشبکه شناخته می‌شوند، به صورت جداگانه با توجه به نیاز کاربر پیکربندی می‌شوند.
